Rak trzustki
Wszystkie obrazy pobrane zostały z poniższego źródła
i posiadają licencję typu CC BY-SA 4.0: https://search.creativecommons.org/
- Wprowadzenie
- Czynniki ryzyka
- Objawy nowotworów trzustki
- Rozpoznawanie
- Leczenie Nowotworów Trzustki
- Strona główna Centrum
Wprowadzenie
Trzustka znajduje się w jamie brzusznej między żołądkiem a jelitami. Składa się głównie z części zewnątrzwydzielniczej (egzokrynnej), która wytwarza enzymy pomagające trawić pokarm. Bardzo mała część trzustki składa się z komórek endokrynnych (wewnątrzwydzielniczych), które wytwarzają hormony, takie jak insulina, kontrolujące m. in. poziom cukru we krwi.
W trzustce można znaleźć ponad 20 różnych typów guzów, w tym nowotwory złośliwe, łagodne (niezłośliwe), a także guzy nienowotworowe, będące wynikiem zmian zapalnych czy wrodzonych. Każdy z nich wymaga precyzyjnego rozpoznania i ustalenia właściwego leczenia.
Zespół Szpitala Uniwersyteckiego zajmujący się nowotworami trzustki jest jednym z największych i najbardziej doświadczonych w Polsce. W celu potwierdzenia rozpoznania wykorzystujemy rutynowo najnowsze metody rozpoznawania nowotworów, w tym badania obrazowe i laboratoryjne. W zależności od zaawansowania guza ustalamy plan leczenia dostosowany indywidualnie dla każdego pacjenta. Dzięki doskonałemu zapleczu technicznemu oraz wieloletniemu doświadczeniu ekspertów uczestniczących w leczeniu jesteśmy w stanie zapewnić rozwiązania pozwalające osiągnąć optymalne wyniki.
Czynniki ryzyka
Chociaż dokładna przyczyna nowotworów trzustki jest nadal nieznana, wiele czynników może zwiększać ryzyko zachorowania. Spośród wielu czynników sprzyjających rozwojowi raka trzustki, największe znaczenie ma styl życia, na który składa się:
- Palenie tytoniu: palenie jest głównym czynnikiem ryzyka raka trzustki, który występuje dwa do trzech razy częściej u nałogowych palaczy niż u niepalących.
- Wiek: rak trzustki zwykle występuje u osób powyżej 55 roku życia.
- Rasa i pochodzenie etniczne: Afroamerykanie są bardziej narażeni na raka trzustki niż osoby rasy białej, Latynosów lub Amerykanów pochodzenia azjatyckiego.
- Otyłość: Dowody sugerują, że osoby z BMI (indeks masy ciała) 30 lub wyższym są bardziej narażone na raka trzustki. Naukowcy badają, czy aktywność fizyczna i dieta niskotłuszczowa mogą zmniejszyć to ryzyko.
- Cukrzyca: cukrzyca typu 2 może zwiększać ryzyko raka trzustki. U niektórych osób nagły początek cukrzycy typu 2 może być spowodowany rakiem trzustki.
- Przewlekłe zapalenie trzustki: Przewlekłe zapalenie trzustki, szczególnie u osób palących, może zwiększać ryzyko raka trzustki.
- Czynniki środowiskowe: Narażenie na niektóre substancje (zwane substancjami rakotwórczymi), takie jak azbest, pestycydy, barwniki i produkty petrochemiczne, może być związane z rozwojem
Osoby z historią rodzinną raka trzustki są bardziej narażone na jego rozwój niż inne. Około 3 do 4 procent osób z rakiem trzustki ma dziedziczną mutację genetyczną. Te zmiany w genach, które są przekazywane przez rodziny, mogą również powodować inne choroby. Mutacje w genach BRCA1 i BRCA2 stwierdzono w niektórych rodzinach z rakiem trzustki w wywiadzie. Mutacje te zwiększają ryzyko raka piersi, prostaty i niektórych nowotworów ginekologicznych.
Objawy nowotworów trzustki
Nie ma wczesnych sygnałów ostrzegawczych nowotworu trzustki. Objawy mogą być tak niecharakterystyczne, że można ich nie zauważyć.
Następujące objawy mogą być sygnałem rozwoju nowotworu trzustki:
- ból w górnej części brzucha i pleców
- nudności, wymioty i niezamierzona utrata masy ciała
- żółtaczka (żółte zabarwienie skóry lub białkówek oczu) i swędzenie, które może być spowodowane zablokowaniem przewodu żółciowego wspólnego przez guz
- osłabienie
- brak apetytu
- niezdolność do trawienia tłustych potraw.
Wiele z tych objawów może być również spowodowanych innymi problemami zdrowotnymi, które są częstsze niż nowotwory trzustki. Na przykład zapalenie wątroby, kamienie żółciowe i inne problemy z wątrobą są znacznie częstszymi przyczynami żółtaczki. Jeśli jednak doświadczysz któregokolwiek z tych objawów, porozmawiaj ze swoim lekarzem, aby sprawdzić, czy nie powinieneś poddać się dokładniejszym testom diagnostycznym.
Rozpoznawanie
Aby zapewnić możliwie najskuteczniejsze leczenie, nasi lekarze muszą zweryfikować dotychczasowe wyniki i często zaplanować dodatkowe badania, aby upewnić się, że rozpoznanie nowotworu trzustki jest prawidłowe. Korzystamy z różnorodnych testów, aby znaleźć najdokładniejsze informacje o guzie i zdecydować o najlepszym sposobie leczenia.
W tym celu być może niezbędne wędzie wykonanie jednego lub więcej z następujących badań:
Badania krwi
Kilka badań krwi może pomóc w rozpoznaniu i leczeniu raka trzustki. Obejmują one m. in. następujące markery nowotworowe, czyli substancje, których ilość we krwi może wzrastać u osób z nowotworami:
- CA 19-9: Osoby z rakiem trzustki często mają podwyższony poziom tego białka we krwi, chociaż nie można go stosować samodzielnie do diagnozowania raka trzustki.
- Antygen rakowo-płodowy (CEA): poziom tego białka we krwi zwykle wzrasta u osób z nowotworami przewodu pokarmowego.
Poza wymienionymi markerami wykonuje się wiele innych badań krwi, które mają za zadanie ocenę funkcji innych narządów (wątroba, nerki), a także monitorowania postępu choroby i śledzenia skuteczności leczenia w czasie.
Należy podkreślić, że żadne badanie krwi nie jest w stanie w sposób pewny wykluczyć ani potwierdzić rozpoznania nowotworu trzustki (w tym raka).
Diagnostyczne badania obrazowe
W celu wykrycia guza trzustki, określenia jego rodzaju, wielkości i zajęcia innych narządów wykorzystuje się następujące badania.
- Tomografia komputerowa (CT)
Dzięki obrazom uzyskanym w tym badaniu, można określić lokalizację i wielkość guza, jego położenie względem sąsiednich struktur i obecność przerzutów w innych niż trzustka narządach.
- Rezonans magnetyczny (MRI) i cholangiopankreatografia rezonansu magnetycznego (MRCP) dostarczają informacji uzupełniających do tego, co można zobaczyć w tomografii komputerowej.
- Ultrasonografia endoskopowa (EUS)
W tym badaniu sonda USG umieszczona jest na końcu endoskopu (tj. gastroskopu) i pozwala na ocenę wielkości nacieku nowotworu oraz obecność przerzutów do okolicznych węzłów chłonnych. Endoskop może być również używany do pobierania komórek trzustki i płynu do biopsji (test, który bada próbkę tkanki pod mikroskopem).
- Pozytonowa tomografia emisyjna (PET)
W tym badaniu ogniska komórek nowotworu można uwidocznić dzięki wprowadzeniu niewielkiej ilości substancji radioaktywnej. Jest to bardzo swoista metoda rozpoznawania nowotworów, szczególnie w rozpoznawaniu przerzutów odległych w narządach poza jamą brzuszną.
- Endoskopowa cholangiopankreatografia wsteczna (ERCP)
Badanie polega na podaniu do dróg żółciowych i przewodów trzustkowych środka kontrastowego podczas badania endoskopowego. Na tej podstawie możliwe jest uwidocznienie zmian wywołanych przez guz i prowadzących do pojawienia się żółtaczki. Lekarze mogą również używać endoskopu do pobierania komórek trzustki do biopsji i do założenia stentu do przewodu żółciowego, w celu złagodzenia żółtaczki.
- Biopsja
Biopsja polega na pobraniu niewielkiej części tkanki z trzustki do badania pod mikroskopem. W ten sposób możliwe jest określenie rodzaju nowotworu przed planowaną chemioterapią lub radioterapią. Zwykle nie wykonuje się biopsji przed planowanym zabiegiem operacyjnym. Biopsje wykonujemy pod kontrolą USG, endoskopowego USG (EUS) lub endoskopowej wstecznej cholangiopankreatografii (ERCP).
- Laparoskopia zwiadowcza
Podczas tego małoinwazyjnego zabiegu chirurgicznego lekarz wprowadza laparoskop (przyrząd z kamerą i źródłem światła na końcu) do jamy brzusznej pacjenta przez małe nacięcie skóry. Obraz z kamery jest wyświetlany na dużym ekranie. Chirurg bada wnętrze jamy brzusznej i pobiera próbki tkanek za pomocą specjalnie zaprojektowanych narzędzi chirurgicznych. Badanie to wykorzystywane jest do oceny obecności zmian poza trzustką, wewnątrz jamy brzusznej.
Stadia zaawansowania raka trzustki
Badania diagnostyczne pozwalają określić rozpoznanie zmiany łagodnej (niezłośliwej) lub złośliwej. Jeśli guz jest guzem nowotworowym, należy określić stopień jego zaawansowania, tj. czy guz jest ograniczony do trzustki, czy rozprzestrzenił się na inne obszary ciała. Pomaga to określić najlepszą metodę leczenia.
Do opisania stopnia zaawansowanie nowotworu wykorzystuje się klasyfikację, gdzie:
- "T" oznacza zaawansowanie guza pierwotnego
- "N" reprezentuje, czy guz rozprzestrzenił się na pobliskie węzły chłonne
- "M" wskazuje na to, czy nowotwór dał przerzuty, tzn. rozprzestrzenił się na inne części ciała
Leczenie Nowotworów Trzustki
Plan leczenia nowotworu trzustki uzależniony jest od wielu czynników, uwzględniających specyficzne potrzeby pacjenta. Często dla osiągnięcia najlepszych wyników konieczne jest zastosowanie kilku różnych metod leczenia, tj. zabieg chirurgiczny, chemioterapia i radioterapia.
W skład naszego zespołu wchodzą chirurdzy, onkolodzy, radioterapeuci, gastroenterolodzy, radiolodzy i patolodzy. Zespół spotyka się regularnie, aby omawiać informacje pochodzące od pacjentów. Członkowie zespołu współpracują, aby dać pacjentom dokładną diagnozę i opracować indywidualne plany leczenia. Wielu naszych lekarzy jest również badaczami klinicznymi. Oznacza to, że pacjenci pod naszą opieką mają dostęp do niektórych z najnowszych metod i mogą uczestniczyć w badaniach klinicznych.
- Nowotwory niezaawansowane - Podstawowym sposobem leczenia takich nowotworów jest zabieg operacyjny. Po operacji zazwyczaj stosuje się chemioterapię, radioterapię lub obie te metody. Pomaga to zapobiegać nawrotom nowotworu.
- Nowotwory zaawansowane miejscowo - Około 30-40% osób, u których zdiagnozowano nowotwór trzustki, ma miejscowo zaawansowane guzy. Oznacza to zazwyczaj, że guz obejmuje duże naczynia krwionośne i/lub okoliczne węzły chłonne. Leczenie w takich przypadkach rozpoczyna się najczęściej od chemioterapii lub radioterapii. Zabiegi operacyjne wykonuje się po osiągnięciu odpowiedniej reakcji guza na zastosowane leczenie indukcyjne (neoadjuwantowe).
- Nowotwory z przerzutami - Podstawą leczenia nowotworów trzustki z przerzutami do innych narządów (np. wątroba, otrzewna) jest chemioterapia, niekiedy w połączeniu z radioterapią. Zabiegi operacyjne wykonuje się rzadko. Ważnym elementem leczenia jest łagodzenie dolegliwości bólowych.
Leczenie chirurgiczne
Chirurgiczne wycięcie guza trzustki jest kluczowym elementem leczenia tego typu nowotworów. Zabiegi operacyjne trzustki należą jednak do najbardziej skomplikowanych operacji w obrębie jamy brzusznej, wymagając odpowiedniego zaplecza technicznego i doświadczenia w wykonywaniu zabiegów tego typu.
Każdego roku na terenie Szpitala Uniwersyteckiego wykonuje się ponad 100 operacji wycięcia trzustki z powodu nowotworu. Dzięki temu jesteśmy jednym z najbardziej doświadczonych zespołów chirurgicznych w kraju. Nasi chirurdzy są ekspertami zarówno w zakresie chirurgii tradycyjnej, jak i zabiegach małoinwazyjnych. Rutynowo wykonywane są zabiegi częściowego lub całkowitego wycięcia trzustki, w trakcie których w razie potrzeby usuwa się również inne narządy i/lub naczynia krwionośne zajęte przez nowotwór.
- Pankreatoduodenektomia
Pankreatoduodenektomia, inaczej operacja sposobem Whipple'a lub Traverso, jest najczęstszym rodzajem operacji nowotworów trzustki. Zabieg tego typu wykonuje się w przypadku guzów zlokalizowanych w obrębie głowy trzustki, a także innych sąsiadujących narządów takich jak dwunastnica, drogi żółciowe, brodawka Vatera.
Chirurg usuwa głowę trzustki, dwunastnicę, obwodową część zewnątrzwątrobowych dróg żółciowych, pęcherzyk żółciowy, okoliczne węzły chłonne, a niekiedy część żołądka. Pozostała część żołądka, przewód żółciowy i trzustka są następnie łączone z jelitem cienkim, dzięki czemu enzymy trawienne mogą mieszać się z pożywieniem. Chirurdzy mogą również usunąć część żyły wrotnej czy kreskowej górnej (naczynia krwionośne, które umożliwiają przepływ krwi do wątroby), jeśli zostały zajęte przez guz trzustki.
- Obwodowa resekcja trzustki
Obwodową, tj. lewostronną, resekcję trzustki wykonuje się zwykle, jeśli guz jest zlokalizowany w obrębie trzonu lub ogona trzustki. Chirurg usuwa wówczas trzon i ogon trzustki, okoliczne węzły chłonne, zwykle ze śledzioną.
- Całkowita resekcja trzustki
Jeśli badania diagnostyczne wykazują obecność rozległego guza trzustki, naciekającego sąsiadujące narządy, konieczne może być wycięcie całej trzustki, tj. pankreatektomia. Zabiegi tego typu wykonuje się również w przypadku mnogich guzów ograniczonych do trzustki.
Zabieg operacyjny obejmuje usunięcie całej trzustki, dwunastnicy, obwodowej części zewnątrzwątrobowych dróg żółciowych, pęcherzyka żółciowego, okolicznych węzłów chłonnych, a niekiedy części żołądka. Pozostała część żołądka i przewód żółciowy są następnie łączone z jelitem cienkim, dzięki czemu enzymy trawienne mogą mieszać się z pożywieniem.
- Segmentalna resekcja trzustki
W przypadku niektórych rodzajów nowotworów łagodnych (niezłośliwych) zlokalizowanych w obrębie trzonu trzustki usuwa się tylko fragment trzustki wraz z guzem, tzw. centralna pankreatektomia. Podczas tej operacji obwodowy odcinek trzustki łączy się z jelitem cienkim lub żołądkiem.
- Małoinwazyjna chirurgia nowotworów trzustki
Niektóre operacje można wykonywać za pomocą technik małoinwazyjnych, takich jak chirurgia laparoskopowa. Operacje małoinwazyjne wykonuje się poprzez niewielkie nacięcia w jamie brzusznej, przez które wprowadzane się narzędzia chirurgiczne. Chociaż chirurgia małoinwazyjna nie jest najlepszą opcją leczenia dla wszystkich osób z nowotworami trzustki, jest to opcja szczególnie przydatna w przypadku zmian łagodnych (niezłośliwych).
- Zabiegi paliatywne
Jeżeli badani diagnostyczne potwierdziły obecność zaawansowanego guza trzustki, którego wycięcie nie jest możliwe, podstawowym sposobem leczenia jest stosowanie chemioterapii, niekiedy w połączeniu z radioterapię. Niekiedy jednak konieczne jest wykonanie tzw. paliatywnych zabiegów operacyjnych, czyli łagodzących objawy związane z chorobą.
Guz zamykający światło dwunastnicy czy żołądka może uniemożliwiać normalne przyjmowanie pokarmu powodując tzw. niedrożność. W takiej sytuacji wykonuje się połączenie między żołądkiem i jelitem cienkim omijające miejsce zwężenia.
Żółtaczka mechaniczna, pojawiająca się na skutek zablokowania przez guz odpływu żółci z wątroby do jelita, wymaga wprowadzenia do miejsca zwężenia dróg żółciowych protezy umożliwiającej prawidłowy przepływ żółci, lub połączenia dróg żółciowych z jelitem, omijającego miejsce zwężenia.
Chemioterapia nowotworów trzustki
Chemioterapia to lek lub połączenie leków, które podajemy dożylnie lub doustnie. Leki te są rozprowadzane po całym organizmie i zabijają komórki nowotworowe, gdziekolwiek się znajdują. W zależności od zaawansowania guza chemioterapię stosuje się:
- przed zabiegiem operacyjnym (tzw. chemioterapia neoadiuwantowa) aby zmniejszyć wielkość guza i umożliwić zabieg operacyjny;
- po zabiegu operacyjnym (tzw. chemioterapia adiuwantowa), która ma za zadanie zniszczyć komórki nowotworu niewidoczne gołym okiem, których nie można usunąć operacyjnie;
- u pacjentów, u których nie jest możliwe chirurgiczne wycięcie nowotworu (tzw. chemioterapia paliatywna).
Onkolodzy w naszym szpitalu mają doświadczenie w wyborze skutecznej chemioterapii. Należy przy tym pamiętać, że o rodzaju chemioterapii decyduje nie tylko rodzaj nowotworu, ale również stan zdrowia chorego. Na podstawie całości informacji klinicznych dobierany jest schemat leczenia najbardziej skuteczny dla każdego pacjenta.
Radioterapia nowotworów trzustki
Radioterapia polega na niszczeniu komórek nowotworowych przy użyciu różnego rodzaju promieniowania. Korzystając z wielu zaawansowanych narzędzi technologicznych promieniowane wytwarzane przez różne źródła dostarczane jest bezpośrednio do guza. Tak prowadzone leczenie umożliwia zmniejszenie wielkości guza, jednocześnie ograniczając uszkodzenia zdrowych tkanek wokół nich.
W planowaniu leczenia uczestniczą lekarze wielu specjalności (radioterapeuci, onkolodzy) oraz inni specjaliści (np. fizycy medyczni). W ten sposób dla każdego pacjenta dobierany jest najkorzystniejszy plan postępowania.