O nas
Zakład Terapii Hiperbarycznej Szpitala Uniwersyteckiego w Krakowie gwarantuje najwyższą jakość świadczeń medycznych realizowanych w wieloprofilowym ośrodku klinicznym. Infrastruktura obejmuje szereg instalacji oraz urządzeń zaprojektowanych z myślą o zapewnieniu dostępu do terapii zarówno w trybie ambulatoryjnym, jak również szpitalnym.
W zakładzie znajduje się duża komora hiperbaryczna, w której istnieje możliwość leczenia 10 pacjentów w trakcie jednej sesji. Jest ona wyposażona w systemy monitorowania funkcji życiowych, pompy infuzyjne, respirator, defibrylator, co pozwala prowadzić terapię hiperbaryczną również u pacjentów w najcięższym stanie, z zachowaniem standardu stanowiska intensywnej terapii. Komora wyposażona jest w specjalny system umożliwiający dokowanie zewnętrznych komór transportowych co sprzyja rozpoczęciu leczenia poza szpitalem oraz na bezpieczny transfer pacjenta, przy zachowaniu nadciśnienia, do komory stacjonarnej. Duża komora hiperbaryczna umożliwia wykonywanie sprężeń do ciśnienia 6 ATA.
Za bezpieczeństwo i utrzymanie komfortu pacjentów w trakcie sesji tlenoterapii hiperbarycznej odpowiada system czujników monitorujących, które w trybie ciągłym nadzorują stężenie tlenu, dwutlenku węgla, wilgotność oraz temperaturę we wnętrzu komory. Całość sesji jest prowadzona przez personel techniczny oraz medyczny - znajdujący się zarówno wewnątrz (atendent medyczny) jak i na zewnątrz komory.
Zakład Terapii Hiperbarycznej dysponuje również komorą jednoosobową, umożliwiającą w wybranych, indywidualnych przypadkach odpowiednie ustawienie parametrów sprężenia w celu osiągnięcia maksymalnego efektu terapeutycznego. Również ta komora jest wyposażona w analogiczny system monitorowania funkcji życiowych pacjenta z możliwością mechanicznej wentylacji oraz prowadzenia farmakoterapii przy użyciu pomp infuzyjnych. System zarządzania komorą pozwala na zdalne sterowanie wszystkimi parametrami z poziomu konsoli operatora.
Urządzenia, będące na wyposażeniu komór hiperbarycznych, są przystosowane do pracy w warunkach nadciśnienia i posiadają niezbędne atesty dopuszczające do pracy w warunkach podwyższonego ciśnienia parcjalnego tlenu.
Instalacje umożliwiające podtrzymywanie środowiska nadciśnienia w komorach zajmują kilka osobnych pomieszczeń i znajdują się zarówno na terenie Zakładu, jak również w zewnętrznych obiektach szpitala. Gazy medyczne produkowane są na bieżąco, przy użyciu specjalistycznych wysokowydajnych sprężarek i dodatkowo, dla zapewnienia bezpieczeństwa prowadzenia terapii, dysponujemy magazynem o pojemności 250 tys litrów powietrza.
Wyposażenie Zakładu umożliwia przeprowadzenie terapii tlenem hiperbarycznym z zastosowaniem różnych schematów (profili) leczenia, a każdy z nich składa się z kilku etapów:
- Kompresji, czyli sprężenia, polegającego na wypełnieniu komory powietrzem, podawanym pod ciśnieniem, zwykle do 2,5 razy większym niż atmosferyczne. Sprężeniu towarzyszy hałas oraz istotny wzrost temperatury wewnątrz komory. Wszystkie osoby znajdujące się wewnątrz komory muszą wyrównywać ciśnienie, stosując się do zaleceń personelu.
- Pobytu pacjentów w warunkach zwiększonego stałego ciśnienia, w trakcie którego pacjenci oddychają 100% tlenem, dostarczanym przez indywidualne układy oddechowe. Oddychanie tlenem trwa godzinę wraz z dwiema kilkuminutowymi przerwami, podczas których pacjenci oddychają powietrzem.
- Dekompresji, czyli rozprężenie polegająca na stopniowym zmniejszaniu ciśnienia w komorze do wartości ciśnienia atmosferycznego. Dekompresji towarzyszy hałas oraz spadek temperatury powietrza wewnątrz komory.
Bezpieczeństwo leczenia w komorze hiperbarycznej wymaga zapoznania się przez pacjentów i ścisłego przestrzegania zasad i procedur. Każda sesja hiperbaryczna wymaga od personelu standardowej kontroli instalacji, zaplanowania profilu sprężenia, sprawdzenia dostępności gazów medycznych, a także obliczenia przewidywanej dekompresji. Z chwilą rozpoczęcia kompresji, pacjenci i towarzyszący personel medyczny są całkowicie odizolowani od środowiska zewnętrznego. Duże wartości ciśnienia panujące w komorze oraz podwyższona zawartość tlenu generują ryzyko niekontrolowanego zapłonu. Aby zminimalizować ryzyko zagrożenia życia, surowo wzbronione jest wnoszenie do komory przedmiotów mogących wywoływać iskrę, lub ogień (telefony komórkowe, zapalniczki, zegarki, ubrania z materiałów sztucznych i wiele innych). Każdy pacjent, przed rozpoczęciem leczenia, zobowiązany jest zapoznać się z obowiązującymi zasadami, bezwzględnie przestrzegać ich w trakcie leczenia oraz wykonywać polecenia personelu.