Podziękowania od Pacjentów

 

 

 

SERDECZNY WIERSZYK OZDROWIEŃCA

Kiedy mnie tu przyjęli
Śniętego jak dorsza
Przede mną się przewijał
Białoniebieski orszak

Później się zorientowałem
Kto to krząta się w tym raju
I czy maski tak znów bardzo
Rozróżnienie utrudniają ...

Uniform nie wszystko skryje
Widzę oczka, smukłą szyję ...
I już lekko mi na duszy
I już wiem, już wiem: przeżyję!

Co dzień sunął ten korowód:
Kasia, Asia i Elżbieta
Każda ma coś magicznego
Co pacjenta wprost urzeka

Tyle zdrowej cierpliwości
Siedzi w Izie i Renatkach!
A empatią emanują
I Bogusia, i Agatka

Sieją przedobrą energią
Agnieszka, Bożenka, Sabina
A pacjent ukradkiem spoziera
Jak uniform się kusząco wypina ...

Oprócz wrażeń estetycznych
Dostaje się bardzo dużo
Ciepła oraz życzliwości
Od Dorotek, Zosi, Róży.

Obskakują pacjenta: raz Basie
Raz Małgosie, to jedna, to druga
Perswadują, dumaczą, głaskają
Zamiast gościa z góry na dół zrugać

Pacjent chory, śpiący, rozdrażniony
Nie chce słuchać, gdzie popadnie siusia
A Helenka, Lucynka, Teresa
Mają całe pokłady współczucia

 

Trzeba mieć serdeczność w sobie

Kochać ludzi jak Dagmara
Być oddaną jak Danusia
Żeby się tym fachem parać

Trzeba nie być egoistką
Trzeba dużo poświęcenia
By jak Isia i Marysia:
To co robią w dobro zmieniać

Żeby komplet wyszedł kadry
Jest jeszcze jedna kobieta
Co się z Wami razem trudzi
A kto to? Ano Aneta

Chwila! Jeszcze ktoś to spina
Trzyma na tym wszystkim łapkę:

Pielęgniarka oddziałowa -Alina

Wraz z panem Markiem

A gdy będzie mi w życiu bardzo źle

To się dam jakąś zarazić i cholerą

Byle trafić znów pod Wasze skrzydełka

I poleżeć tu pod Waszą kuratelą!

Podpisany:
Przyjęty bez życia

Pacjent covidowy

Wypisany zdrowy

Tyle, że bez głowy

Głowa tu zostaje
I zostaje serce
Wspomnienia zabieram

Są dla mnie bezcenne

 

17 marca 2021