Aktualności

Z dumą informujemy o przystąpieniu do programu pilotażowego oddziaływań terapeutycznych skierowanych do osób z doświadczeniem traumy oraz ich rodzin w Zakładzie Psychoterapii przy ul. Lenartowicza 14.

Realizacja programu pilotażowego polega na zastosowaniu kompleksowego i dostosowanego do potrzeb osób z doświadczeniem traumy programu odziaływań terapeutycznych.

Program oddziaływań terapeutycznych ma na celu:

1) poprawę stanu zdrowia psychicznego;
2) poprawę funkcjonowania społecznego;
3) zwiększenie wiedzy i samoświadomości w odniesieniu do zdrowia psychicznego i jego uwarunkowań oraz kompetencji dotyczących radzenia sobie ze stresem;
4) zwiększenie satysfakcji osób z doświadczeniem traumy z udzielanej im opieki i leczenia.

Program oddziaływań terapeutycznych uwzględnia oddziaływania terapeutyczne, w związku z co najmniej jednym z następujących rodzajów doświadczeń traumatycznych:

1) uczestnictwo w działaniach wojennych lub doświadczenie uchodźcze w związku z konfliktem zbrojnym;
2) doświadczenie lub bycie świadkiem przemocy fizycznej, psychicznej lub seksualnej;
3) uczestnictwo pośrednie lub bezpośrednie w wypadku komunikacyjnym;
4) doświadczenie skutków kataklizmu naturalnego lub pożaru.

Sposób rekrutacji i kryteria zakwalifikowania do programu:

Do programu zostaną włączone osoby z rozpoznaniem głównym zaburzeń pourazowych (reakcja na uraz F43 oraz trwała zmiana osobowości po doświadczeniu sytuacji ekstremalnej F62.0 wg ICD-10), ewentualnie innym, związanym z reakcją na uraz, np. depresja reaktywna, zaburzenie osobowości w reakcji na traumę w dzieciństwie oraz osoby w procesie diagnostyki. Możliwe jest rozpoznanie drugiego zaburzenia – nie wiodącego (często w przypadku zaburzeń pourazowych).

Do programu zostaną włączone osoby, które ukończyły 18 rok życia.

Kryteria wyłączenia obejmują zaburzenia uniemożliwiające podjęcie leczenia w opisanych modelach: aktualna psychoza ostra albo w przeszłości obecnie z dużym ryzykiem dekompensacji, czynne uzależnienie od alkoholu albo innych substancji psychoaktywnych (możliwe podjęcie leczenia po roku abstynencji), zaburzenia otępienne (nie wyklucza z leczenia farmakologicznego), upośledzenie umysłowe (jw.).

Kryteriami ograniczającymi leczenie są inne czynniki, np. społeczne, uniemożliwiające pacjentom podjęcie systematycznego leczenia.

Możliwe jest wówczas postawienie diagnozy i konsultacja.

Działania służące do osiągania celów szczegółowych oraz oczekiwanych rezultatów:

Leczenie będzie prowadzone zgodnie z podstawowymi i mającymi powszechne zastosowanie założeniami metod terapeutycznych. Oczekiwane rezultaty kliniczne obejmują całkowite wyleczenie lub co najmniej uzyskanie poprawy objawowej. Oczekiwane rezultaty społeczne obejmują poprawę funkcjonowania, uzyskanie samodzielności, powrót do pracy i w efekcie zmniejszenie kosztów społecznych zaburzeń. Dotychczasowe doświadczenie i wyniki badań, wskazują, że jest to możliwe w zdecydowanej większości przypadków.

Cele szczegółowe to wypracowanie motywacji do leczenia, „wgląd w chorobę” (zrozumienie, że mechanizmy uznawane za prawidłowe wywołują zakłócenia), stopniowa poprawa kliniczna, wgląd w mechanizmy, przepracowanie nowych mechanizmów, powrót do funkcjonowania. Sytuacją prawidłową w psychoterapii jest konieczność niekiedy wielokrotnego omawiania i przepracowywania zmian. Wynika to z tego, że wprowadzenie zmian w funkcjonowaniu i w życiu pacjenta nawet na lepsze „kosztuje” go porzucenie wcześniejszych mechanizmów, a nawet relacji (np. ze sprawcą przemocy).

Cele będą osiągane w procesach psychoterapeutycznych indywidualnych i grupowych oraz metodach wspomagających i leczeniu farmakologicznym. Ew. wspomagające leczenie farmakologiczne nie odbiega od ogólnych metod leczenia i będzie prowadzone przez lekarzy psychiatrów i ew. rezydentów psychiatrii.

Jako wspomagająca będzie także stosowana psychoedukacja obejmująca co najmniej trzy tematy: mechanizmy powstawania zaburzeń pourazowych, ich leczenie oraz znaczenie wsparcia społecznego i pozytywnych wzmocnień w leczeniu reakcji na traumę.

Zapewne najwięcej pacjentów (liczebnie) będzie korzystać z psychoterapii grupowej. Podstawowym początkowym oddziaływaniem administracyjnym, ale i terapeutycznym jest zawarcie kontraktu psychoterapeutycznego w czasie pierwszych sesji (grupowych, czy równolegle prowadzonej indywidualnej). Obejmuje on wyjaśnienie pacjentowi sposobu organizacji leczenia, celów i zasad uczestnictwa w leczeniu. Sesja ta choć tematycznie podobna wykracza poza typowe uzyskanie zgody na leczenie. Wymaga ona np. świadomego zgodzenia się na punktualność i sumienne obecności w leczeniu grupowym. Kolejny temat obejmuje przedstawienie się i życiorys pacjenta przedstawiany innym uczestnikom grupy. Tematy kolejnych sesji są powtarzalne, ale z oczywistych założeń budowania relacji muszą być modyfikowane indywidualnie, zależnie od pacjenta i jego traumy. Okresowo np. w połowie leczenia i przed zakończeniem prowadzone są sesje obejmujące podsumowanie dotychczasowej terapii (w tym omówienie wyników testów). Tematy mogą obejmować kilka sesji zależnie od potrzeb i mogą ulegać modyfikacji w przebiegu leczenia zależnie od efektów wcześniejszych sesji.

Zestawienie tematów sesji obejmuje:

• Sesja kontraktowa,
• Przedstawienie się i życiorys pacjenta,
• Sporządzenie przez pacjenta we współpracy z grupą i terapeutami tematów do pracy terapeutycznej,
• Np. omówienie relacji z bliskimi,
• Np. omówienie sposobów funkcjonowania w pracy,
• Np. omówienie spojrzenia na dotychczasowe życie („bilans”),
• Np. omówienie planów na przyszłość,
• Sesje podsumowujące dotychczasowe efekty leczenia.

Psychoterapia indywidualna obejmuje analogiczne zasady (tematy sesji, kontrakt itd.) jak wymienione dla psychoterapii grupowej. Poszerzony jest sposób budowania i funkcjonowania pacjenta w relacji z psychoterapeutą. W tej relacji ujawniają się analogiczne mechanizmy do innych sytuacji społecznych pacjenta np. lek, złość itp. Omówienie ich z terapeutą poszerza wgląd i pozwala na ich przepracowanie i zmianę.

Program zawiera zatem ustrukturalizowane sesje tematyczne, takie jak:

• kontrakt (przedstawienie regulaminu udziału w leczeniu, odpowiedź na pytania, wyjaśnienia);
• przedstawienie się (przedstawienie się poprzez opisanie całego życia, tzw. życiorys terapeutyczny);
• ocena dotychczasowego leczenia (z terapeutami i ew. innymi pacjentami, jeśli pacjent leczony jest w grupie: od strony pacjenta - co zauważył, że uległo zmianie, co wymaga zmiany i od strony innych osób pacjentów w grupie - jak widzą funkcjonowanie pacjenta oraz specjalistycznej oceny terapeutów, jaki jest dalszy plan i zalecenia np. po zakończeniu leczenia);
• oraz sesje o przewidywalnych tematach, gdyż dotyczących ogólnych mechanizmów funkcjonowania, ale modyfikowanych zależnie od potrzeb pacjenta ze względu na obszary zakłóceń, jak i specyfikę jej/jego doświadczeń. Tego rodzaju sesje nie mogą zostać wstępnie ustrukturalizowane bez udziału osoby leczonej.

Zapraszamy do kontaktu z Zakładem Psychoterapii.

Rejestracja:

tel. (12) 633 12 03, 12 633 38 69, 12 633 72 16 (centrala)  - wew. 140